एक समयको कुरा हो, त्यहाँ एक राजा बस्थे जो आफ्नो विलासी जीवन शैलीको बावजुद न सुखी थिए न सन्तुष्ट । उनले एक जना किसानलाई देख्ने गर्दथे जो धेरै खुसी थियो । उ आफ्नो खेतीपाती र परिवारसँग धेरै खुसी थियो, उसलाइ कुनै तनाव थिएन, उ कडा परिश्रम गर्दथियो, आफ्नो काममा रमाउन्थियो र आफ्नो जीवनमा सन्तुष्ट थियो ।
किसान आफू र आफ्नो परिवरलाइ विहान वेलुकी खुवाउनको लागि कडा परिश्रम गर्दथियो । उसलाई कडा परिश्रम गरेपछि राम्रो निद्रा लाग्दथेयो । उ आफ्नो परिवार र खेतीपातीमा निकै खुसी थियो । यो सबै देखेर राजाले सोच्ने गर्थे कि विलासी जीवन नहुँदा पनि यो किसान कसरी यति धेरै सन्तुष्ट र खुसी रहन सक्छ भनेर ।
राजालाई एकदिन यसको वारेमा जान्न मन लाग्यो र उनले आफ्ना एक जना चतुर मन्त्रिलाई आफ्नो पिडा र किसानको कथा सुनाए ।
मन्त्रिले ध्यान दिएर सुने र निष्कर्षमा पुगे । उनले भने, "महाराज, म विश्वास गर्छु कि किसानलाई 99 क्लबको हिस्सा बनाइएको छैन ।"
"99 क्लब ? अनि त्यो के हो ?" राजाले सोधे ।
जसमा मन्त्रिले जवाफ दिए, "महाराज, 99 क्लब भनेको के हो भनेर जान्नको लागि, तपाईंले ९९ सुनका सिक्का को झोला आजराति किसानको घरको ढोकामा छाडिदिने आदेश दिनुहोस् ।
मन्त्रिले भने वमोजिम ९९ सुनका सिक्का को झोला किसानको घरको ढोकामा राखेर छाडिदिए ।
भोलिपल्ट विहान किसान जब घरबाट बाहिर निस्कियो उसले आफ्नो ढोकामा झोला देख्यो। त्यसमा भएका सामग्रीबारे अचम्म मान्दै उसले त्यसलाई आफ्नो घर भित्र लगेर झोला खोल्यो। जब उसले झोला खोल्यो, उसको खुसीको ठूलो आवाज निकाल्यो ... सुनका सिक्का ... कति धेरै। उसले पत्याउनै सकेन । उनले आफ्नी श्रीमतीलाई सिक्का देखाउन बोलायो ।
त्यसपछि उसले सिक्का गन्न थाल्यो। यसो गर्दा, उसले थाहा पायो कि त्यहाँ ९९ सिक्का छन् र उसले सोच्यो कि यो एक बिजोर संख्या हो । यहा १०० सिक्का हुनुपर्ने । मैले गन्न भुल गरेकी भनेर उसले ९९ सुनको सिक्का बारम्बार गन्यो ।
उसले सोच्न थाल्यो... त्यो अन्तिम सिक्का कहाँ हुन सक्छ ? कसैले ९९ सिक्का छोड्दैन्न । उसले आफ्नो पूरै घर खोज्न थाल्यो, आफ्नो घरको आँगनमा घण्टौंसम्म हेर्यो, त्यो एउटा सिक्का कहाँ छ भनेर । अन्तमा, थाकेर, उसले निर्णय गर्यो कि अव 100 सुनको सिक्का बनाउनको लागि एउटा सुनको सिक्का कमाउन पहिले भन्दा धेरै कडा परिश्रम गर्छु भनेर ।
भोलिपल्ट बिहान उठ्यो, छोराछोरी र आफ्नी श्रीमतीलाई उसको ढिलाइको लागि चिच्याउन थाल्यो ऊ सामान्य रूपमा काममा गयो - तर आफ्नो सामान्य राम्रो मुडमा होइन, जसरी उसले आफ्नो दैनिक कामहरू गर्यो । यसरिनै महिनै दिन वित्यो ।
एकदिन राजाले किसान लाइ देखे र छक्क परे मानिसको मनोवृत्ति यति धेरै परिवर्तन भएको देखेर, उनले तुरुन्तै मन्त्रिलाई आफ्नो कोठामा बोलाए । राजाले किसानको बारेमा आफ्नो विचार सुनाए र एक पटक फेरि, उसको कुरा मन्त्रिले सुन्ने । हिजोसम्म गीत गाएर आफ्नो जीवनमा खुसी र सन्तुष्ट रहेको मान्छे सुनको सिक्का पाएपछि झन् खुशी हुनुपर्ने हो । एक्कासी कसरी मनोवृत्ति परिवर्तन भयो यो कुरा राजाले पत्याउन गाह्रो पर्यो ।
त्यसमा मन्त्रिले जवाफ दिए ,‘महाराज, किसान अब आधिकारिक रूपमा 99 क्लबमा जोडिएको छ।' उनले भने, "९९ क्लब भनेको ती व्यक्तिहरूलाई दिइएको एउटा नाम हो जससँग सबैथोक छ तर पनि कहिल्यै सन्तुष्ट हुँदैनन्, त्यसैले उनीहरू सधैं कडा परिश्रम गरिरहेका छन् र त्यो थप एउटा सुनको सिक्का को लागि १०० सम्म पुग्ने प्रयास गरिरहेका छन् !"
हामी हाम्रो जिवनमा धेरै थोरै जे छ त्यसैमा सन्तुष्टका साथ बाचिरहेका हुन्छै तर जुन समयमा हामीलाई ठूलो र राम्रो कुरा दिइन्छ, हामी अझ बढी चाहन्छौं ! हामी पहिले जस्तो खुसी सन्तुष्ट हुन सक्दैनौ । हामी अधिक र अधिक चाहन्छौं र अधिक र अधिक चाहना गरेर हामी यसको लागि तिर्ने मूल्यको महसुस गर्दैनौं। हामी हाम्रो निद्रा, हाम्रो खुशी गुमाउँछौं। हामीले हाम्रो बढ्दो आवश्यकता र इच्छाहरू पुरा गर्ने मूल्यको रूपमा हाम्रो वरपरका मानिसहरूलाई चोट पुर्याउँछौं। 99 क्लबमा सामेल हुनु भनेको यहि हो ।
यो कुरा सुनेर राजाले त्यस दिनदेखि जीवनका साना साना कुराको पनि कदर गर्ने थाल्ने ।
धेरैको लागि प्रयास गर्नु सधैं राम्रो हुन्छ, तर हामी यति धेरै प्रयास नगरौं कि हामीले हाम्रो हृदयको नजिकका र प्रियहरूलाई गुमाउन पुगै र हामीले विलासिताका पलहरूको लागि हाम्रो खुशीको सम्झौता गर्नु नपरोस् !
Comments